Geschiedenishub

Ze staan recht onder de brug van de oude stad – gebouwd net na de ‘grote brand’ van 1681 – en roepen dat ze al zalm, kabeljauw en pollak hebben gevangen. 
Vlakbij zit een wat ouder echtpaar op een bankje kruiswoordraadsels op te lossen. Gezinnen met kleine kinderen hebben zich inmiddels op een kleine speelplaats verzameld. En de twee meisjes hebben hun zak met oud brood opengemaakt en voeren een kleine eendenfamilie op de oever van de rivier.

Nidarosdomen, de meest noordelijk gelegen middeleeuwse kathedraal ter wereld, is het bekendste herkenningspunt en dient als de kroningskerk van Noorse koningen. In Trøndelag vind je invloeden van zowel de kustgerelateerde cultuur van het noorden, als de landbouw- en voedseltradities van de binnenlanden en de meer stedelijke tendensen van het zuiden. “Het belangrijkste culturele erfgoed van ons land vind je hier. Zoals Nidarosdomen en Erkebispegården. De inwoners van Trøndelag waren weliswaar niet makkelijk te bekeren tot het christendom, ze hebben wél een aantal prachtige kerken gebouwd”, zegt Bratberg. 

Een andere plaats met een rijke geschiedenis is Stiklestad. Op 2 uur rijden ten noorden van Trondheim vind je de plek waar de bekendste Noorse veldslag uit de geschiedenis plaatsvond.

“In de slag om Stiklestad in 1030 sneuvelde de christelijke Vikingkoning Olav Haraldsson tijdens het gevecht met lokale stamhoofden. Hij werd later begraven in Trondheim en heilig verklaard. Zijn stoffelijke resten liggen nu ergens onder de fundamenten van de Nidarosdomen”, aldus Bratberg. “De legende wil dat zijn nagels en haar na zijn dood bleven groeien.” In Stiklestad wordt de allesbepalende historische gebeurtenis dagelijks doorgegeven en beleefd, niet in de laatste plaats door de fameuze grote openluchtvoorstelling “het toneelstuk over Sint Olav”. Het stuk is gekoppeld aan gebeurtenissen rondom de veldslag.

De stad Trondheim en de cultuur van Trøndelag, Stiklestad en Nidarosdomen zijn maar een paar voorbeelden van de rijke nalatenschap van deze Vikingkoningen. Een geschiedenisboek zonder hen zou misschien niet direct “alleen een loze kaft” zijn, zoals Bratberg stelt, maar in elk geval wel een heel stuk armer zijn.