In culinair opzicht maakte Noorwegen in de jaren ‘70 en ‘80 van de vorige eeuw een grote depressie door. Hoewel de Noorse keuken uniek was in zijn soort, gingen de Noren liever naar Zuid-Europa om daar te genieten van lokale en mediterrane gerechten.

In de afgelopen jaren heeft zich echter een stille culinaire revolutie voorgedaan in restaurants én aan tafel. Vooral lokaal geproduceerde en biologische gerechten zijn in opkomst. Die verandering heeft voor een groot deel te maken met de algemene stijging van de welvaart en de bereidheid om meer geld uit te geven aan kwalitatief hoogwaardige producten. De revolutie heeft ook een hernieuwde trots op Noorse eettradities en ingrediënten met zich meegebracht.

Een echt Noors gerecht wordt gekarakteriseerd door de unieke landbouwgewoontes in Noorwegen. Langs de kust en in de bergen staan de schapen en geiten te grazen op eindeloze vlaktes. Het koude en grotendeels schone klimaat is niet alleen prettig voor deze landdieren, maar biedt bovendien uitstekende bodemkwaliteit voor het telen van vruchten, bessen en groenten, zonder gebruik van veel pesticiden.In kleine boerderijen worden in een gezonde omgeving melk, kaas en vlees geproduceerd - nagenoeg zonder ziekten en overeenkomstig strikte wetten op het gebied van het welzijn van dieren. En in de culinaire trots ontbreekt uiteraard ook niet de lange en rijke traditie vol zeevruchten van de eindeloze kust.